Nooit gedacht dat ik die slogan ooit zelf zou gebruiken… maar het cynisme en gebrek aan daadkracht van een aantal politici wanneer het over het klimaat gaat en het calimero-complex bij een groeiend deel van de bevolking dat daar tegenover staat, dwingen mij tot dergelijke uitspraken.

Enkele tekenende voorbeelden:

• 2 december 2018: de 1ste klimaatmars brengt meteen 10.000-den op de been. Enkele dagen later: onze federale regering valt, in mijn ogen door positioneringsdrang naar de volgende verkiezingen toe, over een symbooldossier rond migratie. Resultaat: tot aan de volgende verkiezingen zijn nieuwe initiatieven nagenoeg uitgesloten. Wel de boodschap er in blijven rammen dat migratie een bedreiging is voor onze welvaart en onze cultuur, maar tegelijkertijd geen structurele stappen zetten om de toekomstige migratie ingevolge klimaatwijziging te vermijden.
• Wat te denken van onze federale en Vlaamse ministers. Nationaal worden tal van klimaatcommissies bij elkaar geroepen maar boekt men de afgelopen 6 jaar weinig CONCRETE vooruitgang, regionaal wordt de eerste minister van energie politiek afgerekend en geeft de opvolger er de brui aan omdat hij burgemeester wil zijn.
• Om te eindigen met Peter De Roover, 4 dagen na de 2de klimaatmars van 27/01/2019 die wederom 70.000 mensen op de been bracht die pleiten voor politieke moed:
  ‘@PeterDeRoover1: Het Belgische aandeel in de uitstoot van broeikasgassen wereldwijd is verwaarloosbaar klein (+/- 0.2%). Zelfs de politiek moedigste, de meest verregaande ingrepen die Vla/Bel politici kunnen nemen, hebben maximaal een verwaarloosbaar klein (dus eigenlijk gelijk aan geen) effect op het eindresultaat. Het is nu eenmaal niet anders, hoe onprettig die waarheid ook klinkt.’
  Waarop @There2Bin en anderen gelukkig alert en snel reageren:
  ‘@There2Bin: Dat is niet moeilijk: als alle landen hun % aanpakken is de zaak geklaard.’

Als het gaat over vervuiling en gebruik van grondstoffen en energie mogen we blijkbaar decennium na decennium boven ons gewicht boksen, maar als het meer dan tijd is om mondiaal de problemen aan te pakken, dan kijken we de andere kant op.

Dus, beste politici … laten we in plaats van klein en cynisch te zijn nu eens groots zijn en de slogan van het Vlaams Belang ten goede draaien voor het klimaat: Eigen volk eerst! Wacht niet op de anderen, maar laten we als volk nu eens eerst bij onszelf beginnen.

En dat begint bij een doortastend beleid. Geen twijfelbeleid. Geen ‘we houden iedereen tevreden beleid’. Niet langer ‘daar is geen draagvlak voor’ en tegelijkertijd het draagvlak van onze planeet verder ondergraven.

Bijna 40 jaar geleden kreeg ik bijzonder positieve commentaar bij een schriftelijk examen, waarin ik pleitte om te consuminderen en de belastingen minder op arbeid en meer op vervuiling te heffen.  Toen al was ik er van overtuigd dat dit niet ten koste van welzijn hoefde te gaan, integendeel zelfs. En dat waren geen ideeën die ik op mijn eentje had bedacht, nee, die inzichten leefden toen al. Het is pijnlijk en tegelijkertijd hoopgevend vast te stellen dat nu, anderhalve generatie later, spijbelende kinderen massaal op straat moeten komen om, zo hopen ze en wij met hen, een daadwerkelijke aanpak af te dwingen.

Als bedrijfsleider in de bouw, juich ik de drang naar innovatie toe. Het geeft kansen tot vooruitgang, ontwikkeling en nieuwe inzichten. Maar ik kan mij niet ontdoen van de indruk dat bij bepaalde politici de grote focus op ‘innovatie’ vooral neerkomt op het onverantwoordelijk doorschuiven van de problemen naar later. Tegelijkertijd heb ik bij heel wat bedrijven nog te vaak de indruk dat zogenaamde innovaties eerder gelanceerd worden om commerciële redenen, dan met de intentie tot betere oplossingen te komen.

35 jaar geleden, voor ikzelf actief werd in de isolatiesector, voorzag ik onze woning reeds van 12cm spouwisolatie en 25cm dakisolatie. Als je dat vergelijkt met het ‘ambitieuze’ plan van Vlaanderen, dat we vinden op hun eigen website Vlaanderen.be, om de daken van alle woningen tegen 2020 te isoleren volgens een isolatienorm die overeenstemt met 3cm isolatie, dan stel ik mij serieuze vragen. Bovendien wordt er in dat plan niet de minste eis gesteld omtrent de juiste plaatsing van die isolatie….

Wat dient er dan wel te gebeuren om het totale energieverbruik in de bouwsector drastisch te reduceren?

• Inbreiden om verplaatsingen te beperken en de kans te vergroten dat die met milieuvriendelijker middelen (te voet, met de fiets of het openbaar vervoer, …) gebeuren. Bijkomend effect is dat er daardoor meer open ruimte kan worden gecreëerd, onze leefomgeving aangenamer wordt en we minder geneigd zullen zijn steeds maar verdere oorden op te zoeken om te bekomen van het jachtige leven.
• Kleiner en compacter bouwen. Hoe minder materialen we nodig hebben en hoe minder m² we op de gewenste temperatuur moeten houden, hoe minder energie er nodig is.
• Kiezen voor milieuvriendelijke bouwwijzen en -materialen.
• De isolatienormen verhogen en er van nabij toezicht op houden dat deze vertaald worden in concepten die correct worden uitgevoerd. Het is schrijnend vast te stellen hoe isolatiematerialen dikwijls verkeerd of erg slordig worden geplaatst en daarbovenop grove fouten op het vlak van luchtdichting en koudebruggen hun werking verder te niet doen. Dus niet alleen meer isolatie, maar ook beter toepassen ervan. Benovatiecoaches zouden in de eerste plaats animatoren moeten zijn om tot betere renovatie te komen i.p.v. een facilitator om offertes te coördineren en premies binnen te halen.
• Volgens de trias energetica is het logisch eerst deze energiebesparende stappen te zetten en dan pas in te zetten op hernieuwbare energie.

Mijn vraag in het kader van Sign for my future is daarom: maak een ambitieus, samenhangend en stringent plan voor de bouwsector op, zodat gemotiveerde ondernemers hun steen (in ons geval liever isolatie) kunnen bijdragen aan de omwenteling waar we voor staan.

Getekend,
Paul Eykens